Pomidory – uprawa w ogrodzie

Pomidory – uprawa w ogrodzie

Pomidory to sezonowe warzywa z cieplejszego klimatu, więc w Polsce nie możemy ich zasadzić w tracie zimy. Aby przyspieszyć cykl wegetacyjny, pomidory hoduje się z sadzonek, które należy przygotowywać od lutego w cieplej szklarni inspekcyjnej lub w domu na parapecie. Kupując sadzonki pomidorów, szukaj takich, które są zdrowe i wystarczająco długie, aby dobrze rosły. Wierzchołek sadzonki powinien być wystarczająco mocny, aby utrzymać owoce.

Uprawa pomidorów – stanowisko i podłoże

Pomidory cieszą się słonecznym miejscem, bez narażania się na wiatr. Idealne jest żyzne, dobrze zdrenowane miejsce – na przykład obok wysokiej fasoli lub kukurydzy przy ścianie. Pomidory wymagają rodzaju gleby, która jest piaszczysta, z dobrą zdolnością zatrzymywania wody. Poziom pH gleby powinien być lekko kwaśny (około 5,5-6,5). Pomidory nie powinny być uprawiane obok innych warzyw w cieniu. Pomidory można uprawiać w tym samym miejscu co 3-4 lat. W zależności od rodzaju gleby pomidory można wyhodować z sadzonek w pierwszym lub drugim roku po zastosowaniu obornika. Na przykład wczesne odmiany wymagałyby przesadzenia sadzonek do nowego ogrodu w pierwszym roku wzrostu, podczas gdy wysokie odmiany musiałyby rosnąć przez co najmniej jeden rok przed przesadzeniem.

Uprawa pomidorów – kiedy i jak sadzić pomidory w gruncie

Przed sadzeniem sadzonek pomidorów należy przygotować glebę za pomocą narzędzi ogrodniczych i nawozów. Pomidory zwykle nie mają zbyt dużego mrozu, więc można bezpiecznie sadzić sadzonki w ziemi po 15 maja, kiedy gleba jest dobrze nagrzana. W rzędzie na pomidory wykopać dziury w odległości około 40 cm. Przy każdym otworze umieść kołek i przywiąż do niego krzak pomidora sznurkiem. Posadź sadzonki w otworach o głębokości około 10 cm. Pomidory sadzi się przy poziomie gruntu, wystają najniższe liście. Sadzenie ich w ten sposób pozwoli nowym korzeniom wyrosnąć z dna łodygi. Wzrost korzeni jest ważny, ponieważ pomaga wchłaniać wodę i minerały z gleby poniżej. Nie możesz jednak przykryć pomidorów brudem, ponieważ uduszą się i umrą.

Uprawa pomidorów

Pomidory są rośliną łatwą w uprawie. Można je uprawiać wewnątrz, na zewnątrz, w doniczkach lub na balkonie. Mogą być wyhodowane z nasion lub z roślin zakupionych w szkółce. Uprawa pomidorów to sztuka. Będziesz musiał poeksperymentować ze wszystkimi metodami, aby znaleźć tę, która najlepiej pasuje do twoich warunków mieszkaniowych. Uprawa pomidorów to łatwy proces, ale wymaga cierpliwości i poświęcenia w kwestii tego, czego chcesz od pomidora – smaku, koloru czy obu?

Warunki atmosferyczne i glebowe

Pomidory wymagają dużej ilości wody, ale bezpośrednie podlewanie liści nie jest dla nich dobre. Zbyt duża wilgotność też nie jest zalecana. Pomóc w tym powinno umieszczenie słomy wokół pomidorów i hodowanie ich w szklarniach. Najlepsza temperatura do uprawy pomidorów to około 22 – 27 stopni Celsjusza.

Pomidory to rośliny niezapylone, co często może oznaczać, że nie dojrzewają prawidłowo. Jeśli hodujemy je w tunelu lub zamkniętej szklarni, codziennie otwierajmy pokrywę, aby zapylacze mogli wykonywać swoją pracę. Możemy też samemu potrząsać kwiatami lub ręcznie przenosić pyłek z pobliskich roślin. Gdy pędy rosną, usuń dolne liście. Zwykle mają plamy lub przebarwienia, więc usunięcie ich, gdy się pojawią, pomoże zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób. Gdy owoce pomidora są dojrzałe i dobrze rozwinięte, usuń ich zewnętrzne liście, aby mogło do nich docierać więcej bezpośredniego światła słonecznego.

Pomidory w kuchni

Pomidory są ważnym owocem w każdej diecie, mają niską wartość energetyczną i niską zawartość białka, ale dostarczają wielu niezbędnych składników odżywczych. Swój czerwony kolor zawdzięczają karotenoidom, naturalnym barwnikom roślinnym i są bogate w witaminę A. Likopen, czerwony barwnik występujący również w pomidorach, jest silnym przeciwutleniaczem, o którym wiadomo, że powoduje śmierć komórek rakowych i zapobiega występowaniu zawałów serca. Pomidory są naprawdę zdrowe i pożywne! Zawierają duże ilości witamin C i B2, a także potas, wapń, fosfor i żelazo.